potulnie

potulnie
potulnie {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., potulnieej {{/stl_8}}{{stl_7}}'cierpliwie, znosząc czyjąś agresję, nie odpowiadając na czyjś atak; pokornie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Potulnie wysłuchał reprymendy. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • potulnie — potulnieej «posłusznie, pokornie; nie protestując» Podporządkować się potulnie czyimś rozkazom …   Słownik języka polskiego

  • pokora — W pokorze ducha «z wielką pokorą, bardzo potulnie, ulegle» Uderzyć w pokorę zob. uderzyć 8 …   Słownik frazeologiczny

  • pokora — ż IV, CMs. pokoraorze, blm «stan psychiczny polegający na odczuwaniu własnej małości, niższości; uniżona postawa wobec kogoś, czegoś; brak buntu wobec przeciwności; potulność, uległość, uniżoność» Uczyć się (lub kogoś) pokory. Pochylić głowę na… …   Słownik języka polskiego

  • pokornie — pokornieej «z pokorą; potulnie, ulegle, uniżenie» Pokornie patrzeć, prosić, słuchać. Poddać się pokornie czyjejś woli, losowi. Pokornie się skłonić. Pokornie schylić głowę …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”